Jednym z najsłynniejszych muzyków Dolnego Śląska jest urodzony we Wrocławiu Lech Janerka. Karierę zaczynał od występów z żoną na festiwal piosenki studenckiej. Pod koniec lat 70. utworzył zespół Klaus Mitffoch, z którą nagrał jedną płytę, uważaną za jedną z najważniejszych płyt polskiego rocka. Teksty grupy były kontrowersyjne, nie podobały się cenzurze. Dla Janerki charakterystyczne było, oprócz pokazywania swojej niezależności poprzez teksty, zabawy słowem – tworzenie neologizmów, aliteracje. W 1986 wydał „Historię podwodną” rozpoczynając swoja solową działalność. Płyta dostała bardzo dobre recenzje, była innowacyjna poprzez zastosowanie elektronicznie przetworzonej wiolonczeli.
Kolejne płyty były nieco inne, autor eksperymentował, używał różnych brzmień, niekoniecznie trzymał się rocka. Otrzymał Fryderyka w kategoriach płyta alternatywna i autor roku za płytę Fiu fiu... (w 2002 roku). W 2005 Janerka wydał płytę „Plagiaty”, która zawierała starsze utwory muzyka. Piosenka „Rower” dostała się na listy przebojów, autor otrzymał za nią kolejnego Fryderyka, a teledysk dostał nagrodę na festiwalu Yach Film. Lech Janerka nagrał klip promujący Wrocław i przyznanie mu prawa do organizacji wystawy EXPO w 2010 roku, co nie wszystkim fanom artysty się spodobało.