Muzyczny Camping Luban
To na Muzycznym Campingu w Lubaniu wzorowali się twórcy Festiwalu w Jarocinie, a następnie – Przystanku Woodstock. Imprezę zorganizowano w lipcu 1979 roku, ze zgodą lubańskiego Urzędu Miasta. Do Lubania zjechali młodzi ludzie z całej Polski, przedstawiciele i ruchu dzieci kwiatów, i punki (punk rock dopiero zaczynał być obecny na polskiej scenie muzycznej). Miejsce było oczywiście czujnie obserwowane przez milicję. Podczas imprezy prowadzono pismo „Wyskrobek Muzyczny”, który relacjonował wydarzenia związane z festiwalem. Na imprezie wystąpił Maanam, Kombi, Porter Band, Krystyna Prońko, Kasa Chorych czy Andrzej Zaucha – a więc wybór muzyczny był bardzo szeroki, trudno było nawet zdecydować się, na czyj koncert się wybrać.
Przybyła młodzież świetnie radziła sobie na terenie festiwalu, śpiąc na ławkach i korzystając ze wszelkich dostępnych źródeł wody by się odświeżyć. Następna edycja odbyła się rok później. W lubańskim amfiteatrze znowu zagrało wiele znakomitych zespołów, a zabawa trwała do rana, jednakże przy nieco gorszej pogodzie, niż w przypadku pierwszej edycji.
Na przyjezdnych zaczęli się jednak skarżyć mieszkańcy Lubania. W kraju w tym czasie doszło do wielu zmian politycznych – powstawały ruchy, którym członkom nie podobała się rzeczywistość, w której przyszło im żyć (jednym z tym ruchów była Solidarność). Władze bały się zbierających się grup ludzi, a w przypadku Campingu Muzycznego w Lubaniu grupy te były raczej negatywnie nastawione do panującego reżimu. Mimo to impreza pozostała w pamięci wielu muzyków (mówił o niej na przykład Muniek Staszczyk) i uważana jest za pierwszy festiwal tego typu w Polsce.